Joop Utens 1937 - 2006

‘Ik ben geen kunstenaar, ik ben steenhouwer, beeldhouwer’.

Deze uitspraak tekende Joop Utens. Hij beschouwde zichzelf als een steenhouwer die zijn vak verstond en in zijn vrije tijd mooie dingen maakte voor zijn plezier. Een kunstenaar moet - volgens zijn visie - eerst wachten op inspiratie voordat hij aan het werk kan.

Joop rolde als jongeman het steenhouwersvak in. ‘Het begon toen ik stond te kijken naar een steenhouwer die een deuromlijsting aan het hakken was. Dat trok me aan. Die steenhouwer zag dat en gaf me een hamer in handen en zei: ‘Probeer het zelf maar eens’. Dat heb ik gedaan en ik ben er eigenlijk niet meer mee opgehouden.’

Het vak leerde Joop in de praktijk. In dienst van een steenhouwersbedrijf begon hij als jongste hulp met zagen en slijpen, maar vooral met kijken. Ook daar is hij nooit mee opgehouden. De rasechte Echtenaar heeft vele bazen gehad. Mede daaraan dankte hij zijn uitgebreide en gevarieerde vakkennis. Als een bedrijf geen uitdagend werk meer voor hem had, vertrok hij naar een volgende steenhouwer die hem weer wat nieuws kon leren.

In 1977 nam hij deel aan een landelijke wedstrijd georganiseerd door het Bedrijfschap voor het Natuursteen. Het ingezonden werkstuk, waaraan hij 40 uur gewerkt had, werd beloond met het cijfer 9 voor ethische vormgeving en vakmanschap. ‘Het frijnwerk is uitermate vakkundig aangebracht, terwijl ook alle profielen en details prima zijn uitgevoerd, nergens is een sprankje van disharmonie waar te nemen’ aldus het lovende juryrapport.

Hij ontving hiervoor de natuursteenpenning, een hooggewaardeerde onderscheiding in de natuursteenbranche.
Uiteindelijk startte Joop zijn eigen bedrijf in een klein huisje genaamd “Pankima”. Toen het bedrijf begon te groeien bouwde hij in 1983 zijn atelier aan de Loperweg in Echt: Beeld- en Steenhouwers atelier Joop Utens.